لایق شیرعلی در 30 ثور/اردیبهشت 1320 هجری خورشیدی در روستای مزارِ شریف ناحیه پنجکنت در خانواده‌‌ی دهقانی متولد شد.
کودکی لایق شیرعلی به گفته خودش بی‌کس و تنها گذشت. در مکتب زادگاهش آموزش دید و در این دوره کریم رزّاق ُاف آموزگارش بود که لایق به او علاقه و الفت خاصی یافت تا آنجا که بعدها همواره از او با کمال احترام و تحت عنوان «معلم نخستین من» یاد می‌کرد. او سپس آموزش‌هایش را در بخش تربیت معلم در شهر پنجکنت ادامه داد و از آنجا فارغ شد. او در این زمان، طبع خود را در سرودن شعر سنجید و تخلص «فتحی » را برای خود برگزید. در سال 1338 برای ادامه تحصیل به استالین‌آباد (دوشنبه کنونی) رفت و در بخش زبان و ادبیات دانشکده دولتی آموزگاری به نام تارَس شیوچینکا (اکنون دانشگاه دولتی آموزگاری تاجیکستان به نام صدرالدّین عینی) به تحصیل پرداخت. در همان سال با چاپ شعر «نام» در مجله شرق سرخ، به میدان ادبیّات تاجیک گام نهاد و با اشعاری که به گفته خودش «مشق شعر» بودند ولی او را به عنوان «شاعر جوان خیلی بااستعداد» معرفی می‌کرد، مورد توجه و حمایت استادانی چون میرزا تورسون‌زاده و باقی رحیم‌زاده قرار گرفت. در 1963 م فارغ‌التحصیل شد. در سال 1342 هجری خورشیدی ویراستار شعبه ادبی رادیوی تاجیکستان و عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست تاجیکستان مقرر گردید. در سال 1343 هجری خورشیدی به عنوان جوان‌ترین و یگانه شاعر بدون کتاب، به عضویت اتفاق نویسندگان تاجیکستان درآمد. از آن پس، به عنوان کارمند روزنامه کُمسومول تاجیکستان (1967ـ 1970)، مدیر شعبه شعر مجله صدای شرق (1970ـ1975م)، مشاور اتفاق نویسندگان تاجیکستان (1346 – 1347) ، سردبیر مجله صدای شرق (1360-1370) ، وکیل خلق در شورای عالی اتحاد شوروی (1367-1370)، رئیس بنیاد بین‌المللی زبان فارسی تاجیکی(1370 – 1379) وکیل مجلس نمایندگان شهر دوشنبه ایفای وظیفه نمود. در 1370 هجری خورشیدی نیز عنوان «شاعر خلقی تاجیکستان» را اخذ کرد.
دهه 60-70 هجری خورشیدی برای لایق، سال‌های یادگیری و بهره‌برداری از آثار شاعران نامداری چون رودکی، فردوسی، مولانا، سعدی، حافظ، کمال خجندی، صائب و کلیم، سال‌های آموختن تاریخ قوم تاجیک، آشنایی با اشعار شعرای معاصر چون ملک‌الشعرا بهار، ایرج میرزا، اقبال، نادر نادرپور، فروغ فرخزاد، خلیل‌الله خلیلی، واصف باختری بود. در همین سال‌ها هفت مجموعه از اشعار خود با عنوان‌های «سر سبز» «الهام»، «نوشباد» «ساحل‌ها»، «خاک وطن»، «ریزه‌باران» و «مرد راه» را به چاپ رساند.
لایق در طول حیات خود بارها مورد تجلیل قرار گرفت و برنده جوایز کُمسومول لنینی، استاد رودکی، نشان فخری، نیلوفر، برای محنت باشجاعت و نشان‌ها و جوایز متعدد دیگر شد.
لایق شیرعلی در دهم تیر/سرطان 1379 هجری خورشیدی در پی بیماری‌ای در بیمارستانی در شهر دوشنبه تاجیکستان چشم از جهان بست و در روستای لوچاب به خاک سپرده شد.
