فرهاد دریا، در سی و یکم سنبله سال ۱۳۴۱ هجری خورشیدی در شهر کندز زاده شد. او از اشراف زادگان و متعلق به خانواده‌یی است که در کندز از شهرت بلندی برخوردار اند. دریا آموزش اولیه را در کندز گذراند و پس از آن در دانشگاه پلی‌تکنیک کابل مشغول به تحصیل شد. و سپس با تغییر رشته‌ی آموزشی به فراگیری ادبیات فارسی در دانشگاه کابل پرداخت.
فرهاد دریا دوران جوانی خود را با تهدیدات سیاسی و نظامی گذراند و چندین بار برای خدمت در نیروهای مسلح افغانستان از دانشگاه خارج شد. در این دوران، به صورت مستعار با نام “ابر” برای هنرمندان دیگر موسیقی نوشت و به نواختن موسیقی کلاسیک افغانستان و هند پرداخت. او در سال ۱۳۶۷ هجری خورشیدی تدریس موسیقی کلاسیک را در دانشگاه آغاز کرد و در عین حال به تحقیق در زمینه‌ی موسیقی پرداخت.
فرهاد دریا فعالیت حرفه‌یی موسیقی خود را با گروه «باران» آغاز کرد. این گروه که شامل هنرمندانی چون اسد بدیع، وحید صابری، مختار مجید و جاوید راهی بود، به سرعت به شهرت رسید و آهنگ‌های موفقی مانند “آی من”، “روز بازار” و “دختر سردار” را منتشر کرد. پس از انحلال گروه باران، دریا به فعالیت خود ادامه داد.
فرهاد دریا در دهه‌ی هفتاد مجبور به ترک وطن شد و با مهاجرت نیز سکوت نکرد و به تولید در عرصه‌ی موسیقی ادامه داد. او از سال ۱۳۸۲ هجری خورشیدی به فعالیت‌های بشردوستانه پرداخت و به عنوان «سفیر حسن نیت و صلح» سازمان ملل متحد در افغانستان انتخاب شد و به کمک به کودکان خیابانی پرداخت که کارهایش در این زمینه مورد توجه قرار گرفت. یکی از پروژه‌های برجسته او، تأسیس موسسه‌ی «کوچه» بود که به گردآوری کودکان بی‌سرنوشت برای آموزش متمرکز بود. او با برگزاری کنسرت در کشورهای مختلف دنیا به جلب توجه جهانیان به کودکان و مردم افغانستان تلاش فراوان نمود.
فرهاد دریا در طول فعالیت‌های هنری و بشردوستانه خود جوایز و افتخارات متعددی دریافت کرده است. از جمله می‌توان به جایزه‌ی بهترین خواننده سال ۱۳۸۲ هجری خورشیدی در افغانستان، بهترین خواننده سال ۱۳۸۴ هجری خورشیدی در دانمارک، و جوایز دیگری در زمینه حقوق بشر و موسیقی اشاره کرد.
یک پاسخ
خیلی ها خوشحال استم که با کانون فرهنگی هنری خانه مولانا آشنا شدم .من هم یک تن از دل باختگان راه مولانا بزرگ استم کم کم آواز خوانی هم می کنم وشایق اشعار گرانبهای مولانای بزرگ استم بدرود (عبدالرحمن واحدی)