کتاب «مکتب سیاسی هرات»، تازهترین اثر پژوهشی دکتر داؤود عرفان، شاعر، نویسنده و پژوهشگر حوزهی زبان فارسی، در قالب پژوهش جامع و علمی، اندیشهی سیاسی دورهی تیموریان را به بررسی گرفته و دیدگاههای سه شخصیت برجسته این مکتب شامل؛ مولانا عبدالرحمان جامی، امیر علیشیر نوایی و واعظ کاشفی را بصورت موردی تبین نموده است. این اثر که توسط انتشارات امیری در ۳۲۰ صفحه به چاپ رسیده، نگاهی عمیق به مفاهیم بنیادی اندیشه سیاسی مکتب هرات دارد.
نویسنده برای تحلیل دیدگاههای اندیشمندان مکتب هرات از چارچوبهای نظری معتبر مانند نظریه کالینهای، نظریه غایت-مشروعیت جان مارو و چارچوب نظری باری کلارک بهره برده است. همچنین از روششناسی هرمنوتیک کوئنتین اسکینر برای تفسیر متون استفاده نموده است.
مفاهیم مهمی چون عدل، شرع، صلح، مصلحت، حکمت و خِرد، انساندوستی، تساهل، آزادی و اخلاق در این پژوهش بررسی و بیان شدهاند. نویسنده معتقد است که مکتب هرات اندیشههای سیاسی خود را از سه حوزه عرفان و تصوف، هنر و ادبیات گرفته و دارای هستیشناسی، معرفتشناسی و انسانشناسی ویژه است.
این کتاب در شش فصل، شامل امکان یا امتناع تأسیس مکتب اندیشه سیاسی عرفانی، مفاهیم بنیادی و مبانی نظری پژوهش، روش تحقیق، زمینههای تکوین مکتب سیاسی هرات، پیشگامان اندیشه مکتب هرات ومولفههای مکتب سیاسی هرات و اشاره به آموزههای مدرن.
داؤود عرفان، با تکیه بر پیشینهی تاریخی و فرهنگی هرات، این شهر را گرهخورده با قدرت و اندیشه توصیف میکند و نقش کلیدی آن را در شکلگیری اندیشه سیاسی و اجتماعی برجسته میسازد. او به طور مستند نشان میدهد که چگونه تصوف برای نخستین بار در دربار تیموریان نفوذ کرد و با سیاست پیوند خورد.
