خراسان

ابوداوود سلیمان اابن اشعث اابن اسحاق اابن بشر اابن شداد اابن عمرو اابن عمران ازدی سجستانی، از برجسته‌ترین محدثان و فقیهان اهل سنت در سدهٔ

ابوالحسن علی ابن جولوغ سیستانی، مشهور به فرخی سیستانی، از شاعران بلندآوازهٔ پارسی‌گوی سدهٔ پنجم هجری قمری است. او در سال ۳۷۰ هجری، در دیار

رشیدالدین فضل‌الله الوزیر ابن عمادالدوله، ابی الخیر ابن موفق‌الدوله علی همدانی متولد ۶۴۸ هجری قمری در همدان در یک خانوادهٔ پزشک بود. وی رجل سیاسی،

ابوسلیمان خطّابی بُستی، از دانشمندان بزرگ اسلامی، در سال ۳۱۹ هجری در شهر بُست به دنیا آمد. پس از تحصیلات اولیه در زادگاه خود، برای

بهاءالدین مرغینانی از وزرا، شاعران و درباریان فاضل سده‌ی هفتم هجری بود. او اهل مرغینان بود. شهری است اکنون در جنوب استان فرغانه جمهوری ازبکستان.

ابوسعید احمد ابن عبدالجلیل سجزی، یکی از نام‌آوران علم ریاضیات و ستاره‌شناسی در قرن چهارم هجری بود. او در حدود سال ۳۳۰ هجری در سیستان

ابوجعفر محمد ابن محمد ابن حسن طوسی، متولد ۵۹۸ هجری، یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های علمی و فرهنگی در تاریخ اسلام بود. او علاوه بر شاعری،

ضیاء‌الملک احمد ابن نظام‌الملک، وزیر برجسته‌ی امپراتوری سلجوقی و خلافت عباسی، در شهر بلخ به دنیا آمد. پس از درگذشت پدرش، به همدان نقل مکان

سهل بن محمد بن عثمان بن یزید جُشَمی، معروف به ابوحاتم سجستانی، از برجسته‌ترین دانشمندان و ادیبان قرن سوم هجری است. او با تألیفات و

دهستانی، عبدالجلیل ابن علی ابن محمد، وزیر سلطان برکیارق سلجوقی بود. او در زمان ورود برکیارق به بغداد، دهستانی را که دیوان رسالت بود به

پیش درآمد سیستان، به‌عنوان یکی از مناطق مهم تاریخی و فرهنگی، از دیرباز جایگاه ویژه‌ای در تمدن بشری داشته است. این منطقه، که از دوران

اَبونَصْرِ‌كاشی معروف به معین‌الدین یا معین‌ا لملك، دیوان‌سالار و وزیر سلطان سنجر سلجوقی بود. ابونصر به واسطه‌ی نفوذ کاکای خود در حكومت محمد ابن ملك‌شاه