حجابی هروی یکی از شاعران معروف فارسی‌زبان زن در قرن نهم هجری بود که در دربار تیموریان هرات حضور داشت. پدرش، مصایب امیر علی شیر نوایی، وزیر دانشمند سلطان حسین بایقرا در هرات بود. حجابی که به استرآبادی نیز مشهور است، دختر مولانا بدرالدین هلالی استرآبادی، یکی از علمای برجسته آن دوره، بود. پدر او نیز اشعار خوبی می‌سرود و مشوق اصلی حجابی محسوب می‌شد. حجابی با پدرش مورد توجه حکام محلی حوزه ماورای آمو قرار گرفت و مدتی در دربار عبدالله خان در بلخ و بخارا به سر برد. به دلیل عصمت و پوشیدگی‌اش، به حجابی شهرت یافت. در مرات الخیال آمده است که او زنی زیبا بود و از فرط حیا و عصمت در خلوت و جمع نقاب از رخسار نازنین برنمی‌گرفت. از این رو، تخلص حجابی را انتخاب کرده بود. حجابی در سال 938 هجری قمری به دست عده‌ای حسود به قتل رسید.
