نام‌آوران

عبدالرحمن بن محمد بن اشعث کندی، مشهور به عبدالرحمن سیستانی، از چهره‌های برجسته دوران خلافت اموی بود. او در حضرموت زاده شد و از خانواده‌ای

خواجه احمد بناکتی یا فناکتی، از پارسی‌زبانان مسلمان دوره‌ی مغول و از چهره‌های برجسته‌ی مالی و اداری در عصر قوبلای‌خان، امپراتور دودمان یوآن در چین

یوسف سجزی سیستانی، برادر ابراهیم سجزی سیستانی، از دانشمندان و خوش‌نویسان برجسته‌ی صدر اسلام بود که در قرن نخست هجری قمری در سیستان چشم به

خواجه علاءالدین محمد هندو، وزیر خراسانی در دربار سلطان ابوسعید مغول، از دانشمندان و سیاست‌مداران برجسته‌ی عصر ایلخانان بود. وی اهل فرومد خراسان بود و

ابوداوود سلیمان اابن اشعث اابن اسحاق اابن بشر اابن شداد اابن عمرو اابن عمران ازدی سجستانی، از برجسته‌ترین محدثان و فقیهان اهل سنت در سدهٔ

خواجه شمس‌الدین محمد جوینی، از جمله شاعران، نویسندگان و دولتمردان برجسته‌ی خراسان بود که به گسترش و اشاعه‌ی علم و ادب شهرت داشت. او در

ابوالحسن علی بن جولوغ سیستانی، مشهور به فرخی سیستانی، از شاعران بلندآوازهٔ پارسی‌گوی سدهٔ پنجم هجری قمری است. او در سال ۳۷۰ هجری، در دیار

رشیدالدین فضل‌الله الوزیر ابن عمادالدوله، ابی الخیر ابن موفق‌الدوله علی همدانی متولد ۶۴۸ هجری قمری در همدان در یک خانوادهٔ پزشک بود. وی رجل سیاسی،

ابوسلیمان خطّابی بُستی، از دانشمندان بزرگ اسلامی، در سال ۳۱۹ هجری در شهر بُست به دنیا آمد. پس از تحصیلات اولیه در زادگاه خود، برای

بهاءالدین مرغینانی از وزرا، شاعران و درباریان فاضل سده‌ی هفتم هجری بود. او اهل مرغینان بود. شهری است اکنون در جنوب استان فرغانه جمهوری ازبکستان.

ابوسعید احمد ابن عبدالجلیل سجزی، یکی از نام‌آوران علم ریاضیات و ستاره‌شناسی در قرن چهارم هجری بود. او در حدود سال ۳۳۰ هجری در سیستان

ابوجعفر محمد ابن محمد ابن حسن طوسی، متولد ۵۹۸ هجری، یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های علمی و فرهنگی در تاریخ اسلام بود. او علاوه بر شاعری،