فضل بن یحیای برمکی متولد سال ۱۴۷ هجری قمری، همچون پدرش یحیا بن خالد برمکی، به عنوان یکی از شخصیت‌های برجسته و تأثیرگذار در تاریخ اسلامی شناخته می‌شود. فعالیت‌های او در ابتدای قرن دوم هجری قمری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود. او به عنوان دولت‌مرد، عالم، و فلسفه‌دان بزرگ اسلامی و از مربیان مهم در تاریخ اسلام به‌شمار می‌رود. فضل به عنوان معتمد خلیفه‌ی عباسی هارون‌الرشید، معلم امین، و حاکم مناطق مختلف خراسان در زمان خلافت هارون شناخته شده است. او هفت روز پیش از تولد هارون‌الرشید متولد شده و به عنوان برادر رضایی هارون شناخته می‌شود. فضل به همراه برادرش جعفر در امور وزارت به پدرش یحیا بن خالد، کمک می‌کرد و به عنوان والی خراسان، طبرستان و ارمنستان نقش ایفا کرد. او به خاطر احداث مساجد، کاروان‌سراها، آب انبارها، و دروازه بخارا معروف و ستایش شده است.
فضل بن یحیای برمکی، همچون پدرش، آثار قابل توجهی در زمینه‌ی فلسفه اسلامی و علوم دینی ارائه داده است که به طور گسترده‌ای بر پیشرفت فکر و دانش در جامعه‌ی اسلامی تأثیر گذاشته‌اند. آثار مهم او عبارتند از: الرسائل الفضلیة، البرهان فی اصول‌الدین، النجاة و الفقه الکبیر.
فضل برمکی در سال ۱۹۳ هجری قمری چشم از جهان بست.
