دهستانی، عبدالجلیل بن علی بن محمد، وزیر سلطان برکیارق سلجوقی بود. او در زمان ورود برکیارق به بغداد، دهستانی را که دیوان رسالت بود به عنوان وزیر خود انتخاب کرد. او با القاب مختلفی شناخته می‌شد از جمله: ابوالمحاسن، عزّالملک، نظام‌الدین و دردانه. در طول دوران وزارت، دهستانی با مشکلات اقتصادی و خالی بودن خزانه مواجه شد و برای تأمین مالی، طرح اخذ مالیات لر مردم را وضع کرد. دراین راستا، او همچنین اموال مؤیدالملک را به نفع خزانه مصادره کرد. دهستانی در جنگ با سلطان‌محمد سلجوقی در سال ۴۹۳ اسیر شد، اما مؤیدالملک او را آزاد کرد و در عوض او را به عنوان عمیدی بغداد منصوب کرد. در جریان مذاکرات برکیارق و سلطان‌محمد، دهستانی با امید به آزادی خود به توافق رسید و سپس با کمک مؤیدالملک، عمیدالدوله را عزل کرد.
پس از پیروزی برکیارق در جنگ با سلطان‌محمد در سال ۴۹۴، دهستانی دوباره به عنوان وزیر منصوب شد. او در آغاز دوره‌ی وزارت خود، با مشکلات ناشی از نفوذ داعیان اسماعیلی در سپاه برکیارق مواجه شد و برای پایان دادن به این نفوذ، اقداماتی انجام داد و اعدام بسیاری از داعیان و نظامیان اسماعیلی را دستور داد. دهستانی در طول وزارت خود با نقدها و انتقادات مواجه بود، اما برخی از منابع او را به عنوان یک وزیر بخشنده و آبادگر توصیف می‌کنند. در کل، زندگی و فعالیت‌های دهستانی به عنوان یکی از وزیران برجسته در دوران سلطنت برکیارق، موضوعی پر از تنوع و جنجال بود که هنوز هم بررسی و تحلیل بیشتری را می‌طلبد.
