دکتر سید عسکر موسوی در سال ۱۳۷۱ (۱۳۹۱م) در رشته انسانشناسیِ اجتماعی- فرهنگی از کالج لینیکر، دانشگاه آکسفورد بریتانیا فارغ‌التحصیل شد. عنوان رساله دکترایش «هزاره‌های افغانستان: پژوهشی تاریخی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی» نام دارد که در سال ۱۳۷۶ (۱۹۹۷م) به صورت کتابی با همین عنوان به زبان انگلیسی از سوی کرزن پرِس در لندن منتشر شد. یک‌سال بعد به زبان فارسی در ایران و ۵ سال بعد به زبان ژاپنی در توکیو چاپ شد و ترجمه‌ی اردوی آن به زودی در پاکستان نشر خواهد شد.
او از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۹۲ (۱۹۹۷-۲۰۱۳ م) از اعضای ارشد مرکز مطالعات خاورمیانه در کالج سنت آنتونی دانشگاه آکسفورد بود و در این مدت توانست برای نخستین بار برنامه پژوهشی افغانستانشناسی را در این مرکز به راه بیندازد که تنها برنامه تخصصی دانشگاهی در این رشته در اروپا به شمار می‌رفت و کنفرانس‌ها و سمینارهای متعددی را درباره تاریخ و جامعه افغانستان در بر می‌گرفت.
نیز در همکاری میان‌دانشگاهی، کنفرانس بزرگداشت از خدمات دکتر عبدالاحمد جاوید در (۱۹۹۹م) و کنفرانس بزرگداشت میر غلام محمد غبار (۱۹۹۸م) در مدرسه‌ی مطالعات شرق و آفریقای دانشگاه لندن برگزار نمود.
در رفت و آمد بین کابل و آکسفورد دکتر موسوی از خدمات آموزشی در افغانستان هم غافل نماند. از سال ۱۳۸۲تا ۱۳۹۲ (۲۰۰۳-۲۰۱۳میلادی) مشاور ارشد علمی «وزارت تحصیلات عالی افغانستان» بود و در تأسیس و راه‌اندازی دانشگاههای جدید دولتی و دانشگاههای خصوصی نقش محوری داشت.
او از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰م در دانشگاه آمریکایی افغانستان علوم اجتماعی، جامعه‌شناسی، انسان‌شناسی و تاریخ افغانستان تدریس نمود. در سال۲۰۱۰ م استاد جامعه شناسی سیاسی افغانستان در دانشگاه آزاد-کابل ایفای خدمت نمود.
او همچنان در دانشگاههای کابل، تعلیم و تربیه، کاتب، خاتم‌النبیین، دنیا، پیام نور- کابل، پیشگام، غرجستان تدریس نموده است.
به عنوان یک انسانشناس و پژوهشگر علوم اجتماعی، دکتر موسوی آثار متنوعی را درباره جامعه معاصر افغانستان منتشر کرده است از جمله درباره دولت و قومیت در افغانستان، نقدتاریخ، هویت ملی، زنان افغانستان. آثار دیگر او درباره اندیشه‌های نوگرایی در سلام، زبان فارسی و ادبیات و شعر بوده‌اند.
دکتر موسوی اولین کانون پناهندگان افغانستانی در ایران را در سال ۱۳۵۶ (۱۹۷۸ میلادی) بنیان نهاد.
او مدرک کارشناسی خود را در رشته مطالعات توسعه از دانشگاه ایست آنگلیای در انگلستان دریافت کرد و از (۱۹۹۶-۱۹۹۷م) به عنوان پژوهشگر مهمان در برنامه مطالعات پناهندگان در خانه کویینز الیزابت، دانشگاه آکسفورد همکاری کرد. در سال‌های بعد در همین زمینه با بخش امور پناهندگان سازمان ملل متحد در ژنو همکاری داشت. او همچنین مشاور علمی ساخت فیلم‌های مستندی درباره بامیان در شبکه تلویزیونی زد-دبلیو-اف آلمان و همچنین در سال (۱۹۹۸م) سری ۶ گانه فرهنگ عامه افغانستان برای شبکه فارسی بی‌بی‌سی بود.
