عبدالمحمد معروف به هماهنگ، در سال ۱۳۰۶ هجری خورشیدی در گذر خرابات شهر کهنهٔ کابل به دنیا آمد؛ محله‌ای که قرن‌هاست گهوارهٔ موسیقی‌دانان، آوازخوانان و هنرمندان افغانستان بوده است. او از خانواده‌ای برخاست که موسیقی در ریشه و رگ آن جاری بود: پدرش، طلا محمد، و پدرکلانش، هر دو اهل موسیقی بودند و از همین‌رو، عبدالمحمد نیز از کودکی در فضای هنری پرورش یافت.
وی در شانزده‌سالگی رسماً پای به وادی موسیقی گذاشت و نخستین استادش، استاد غازی خان بود که شش سال تمام رموز نواختن موسیقی را به او آموخت. پس از آن، هماهنگ نزد استاد رحیم‌بخش – یکی از پرآوازه‌ترین آوازخوانان اهل افغانستان – شانزده سال به آموزش آوازخوانی پرداخت. همچنین، مدتی نیز شاگرد استاد غلام دستگیر شیدا بود که تأثیر عمیقی بر ذوق و سبک هنری‌اش گذاشت.
در سال‌های نخستین، به دلیل نام پدرش که طلا محمد بود، مردم او را با نام بچه‌طلا می‌شناختند. بعدها مدتی با تخلص عبدالمحمد شیدایی به آوازخوانی پرداخت. اما نقطهٔ عطف زندگی هنری او، سفرش به هندوستان بود که در آنجا به تحصیل موسیقی پرداخت و پس از بازگشت، نزد استاد محمدحسین سرآهنگ – نابغهٔ موسیقی کلاسیک – به شاگردی نشست. با پایان این دوره، عبدالمحمد شیدایی با کسب شناخت، پختگی و انسجام هنری، تخلص هماهنگ را برگزید؛ تخلصی که به‌خوبی با شخصیت هنری و صدای لطیفش هم‌خوانی داشت.
هماهنگ برای بیش از شش دهه، از شانزده‌سالگی تا هشتاد‌و‌پنج‌سالگی، در عرصهٔ موسیقی افغانستان حضور فعال داشت. صدای دلنشین، آشنایی ژرف با موسیقی سنتی و تعهد فرهنگی او باعث شد تا جایگاهی ویژه در میان هنرمندان و دوستداران موسیقی بیابد.
او در ۷ جوزا/خرداد سال ۱۳۹۱ هجری خورشیدی در شهر کابل، بر اثر بیماری قلبی چشم از جهان فروبست و با رفتن او، افغانستان یکی از باارزش‌ترین گنجینه‌های موسیقی سنتی‌اش را از دست داد.
عبدالمحمد هماهنگ نمونه‌ای از استمرار اصالت موسیقی محلی افغانستان در دل تحولات اجتماعی و فرهنگی معاصر بود؛ مردی که نامش برای همیشه با کوچه‌های خرابات و نوای دل‌انگیز موسیقی این سرزمین پیوند خورده و با مردم محشور بود.
