شکرستان هند

مولوی محمدسعید اعجاز از جمع شاگرد رشید شیخ عبدالعزیز عزت بود. در فنون عقلی و نقلی کوس یکتایی می‌زد و در سخن با ناصرعلی و

  خواجه میر درد دهلوی که در سال ۱۱۳۳ قمری در دهلی زاده شد، از شاعران پیشتاز و پرجوش سده‌ی دوازدهم در هند بود. نسب

بیراگی از شاعران صوفی‌مشرب و جنون‌اطوار هندو بود. در جوانی ترک دنیا کرد و به گوشه‌ی عزلت می‌گذراند و مرید نراین بیراگی شد. کتاب چندرنایک

حاجی محمداسلم متخلص به سالم کشمیری از شاعران بزرگ و خیال‌پرداز کشمیر در سده‌ی دوازدهم قمری است. وی از شاگردان ملّا محسن فانی کشمیری بود

سیوارام از شاعران مطرح و  باریک‌بین ادبیات فارسی در سده‌ دوازدهم قمری در هند است. وی شعر خود را از میرزا عبدالقادر بیدل اصلاح می‌گرفت

ملّا محمدطاعر غنی کشمیری از شاعران پرآوازه، دقیقه‌سنج، معنی‌یاب و ایهابند سدۀ یازدهم کشمیر است. در تاریخ تولّد وی تذکره‌نگاران را اختلاف است. تاریخ اقوام

میرزا محمدی‌بیگ «بی‌رنگ» لاهوری (متوفی 1123قمری) از شاعران زیباسخن زبان فارسی در شبه‌قارۀ هند است که از اصالتا از پشاور بوده و چون بیشتر عمر

ملّا جامی که ازشاعران اواخر سدۀ یازدهم در هند است، از اهالی لاهور بود. از سال دقیق تولد وی چیزی در دست نیست ولی سال

لاله تیک‌چند متخلص به بهار از مردم دهلی و از شاگردان خان‌آروز بود و لقب سراج‌المحققین را نیز به استادش خان‌آرزو وی داده بود. از

وارسته از جمع شاعران، فرهنگ‌نویسان و منتقدان ادبی شبه‌قارۀ هند در سدۀ دوازدهم هجری است. دکتر سیدعبدالله او را بهترین محقق عصر خودش دانسته است.

شیخ آثم از جمع صنادید و ادیبان سده‌ی دوازدهم هند و از خانواده‌ی اهل فضل و ادب بود. برای مدتی در سلک ملازمان شاهزاده محمداعظم

شاهزاداه داراشکوه که بزرگترین فرزند شاه‌جهان بود، از جملۀ نویسندگان، شاعران و متصوّفین سدۀ یازدهم در هند به شمار می‌رفت. تولد وی در سال ۱۰۲۴