خراسان

ابوالمظفر محمد ابن احمد ابیوردی، معروف به ابیوردی قاری، یکی از شخصیت‌های برجسته‌ی علمی و فرهنگی در تاریخ اسلام بود. او علاوه بر نسب‌شناسی، شاعری،

عمیدالملک کُندُری، متولد سال ۴۱۵ هجری قمری، دیوان‌سالار و وزیر دربار سلطان طغرل سلجوقی بود. او در شهر کُندُر به دنیا آمد و پس از

خدیجه جوزجانی، دختر محمد بن احمد جوزجانی، یکی از محدثان و فقهای برجسته زن در مذهب ابوحنیفه بود. او در اواخر سده سوم یا اوایل

جهان‌ملکه، دختر گران‌مایه سلطان مسعود غزنوی، در سده پنجم هجری در غزنی، دیار فرهیختگی و فرهنگ، متولد شد. او از جمله زنانی است که نامش

دنانیر برمکی، شاعر و موسیقی‌دان برجسته‌ی عصر عباسی، در نیمه‌ی اول سده‌ی دوم هجری در خراسان یا چین دیده به جهان گشود. او در محیط

دولت سمرقندی از شاعران گم‌نام زن در ادبیات فارسی بوده است که در سدهٔ هشتم هجری در شهر سمرقند چشم به جهان گشود. او نابینا

محمد ابن حسن زوزنی، مشهور به ابوسهل زوزنی، از وزرای سلطان محمود و پسرش سلطان مسعود غزنوی بود. او در زمانی که سلطان مسعود به

حره، دختر سبکتگین، یکی از زنان هوشمند و سیاست‌مدار برجسته نیمه دوم سده چهارم هجری بود. لقب “حره” به عنوان نشانه‌ای از احترام برای زنان

بی‌بی مه لقا، معروف به بائی چندا، از زنان دانشمند، شاعر و ادیب برجسته زبان فارسی و مادر شعر اردو در دوره خراسان بود. او

ریحانه معروف به ریحانه مجنونه از عارفان و صوفیان خراسانی است. در منابع تاریخی، تاریخ و دوره ولادت و وفات او ذکر نشده است. این

عایشه درانی، دختر یعقوب علی خان بارکزی، بانوی شاعر زبان فارسی، در نیمه دوم سده یازدهم هجری در کابل به دنیا آمد. او به علوم

رابعه دختر کعب قزداری شاعربانوی تاجیک و مادر شعر فارسی در نیمهٔ نخست سدهٔ چهارم هجری در بلخ چشم به‌جهان گشود. او از زنان عارف،