خراسان

بسّام گُرد به‌عنوان یکی از پیشگامان شعر پارسی، نقش مهمی در شکل‌گیری و گسترش این زبان در عرصهٔ ادب ایفا کرد. او از نخستین شاعرانی

سلیمه سلطانه بیگم کابلی از شاعران و سخنوران زبان فارسی در اواسط سده دهم هجری در کابل و در خانواده میرزا نورالدین محمد و گل‌رخ

احمد خجستانی از شخصیت‌های مهم و جنجال‌برانگیز تاریخ خراسان در سده سوم هجری بود که زندگی‌اش با سیاست، جنگ و حکومت‌داری پیوندی ناگسستنی داشت. او

بانو عراقیه نیشاپوری معروف به درویش از زنان عارف سده پنجم هجری است که در نیشاپور- از شهرهای خراسان زندگی کرد. او تمام عمر را

ابو محمد هاشم بن زید سروانی بُستی از چهره‌های برجسته علمی و ادبی قرن سوم هجری بود که در عرصه زبان، بلاغت و شعر، آثار

فاضله سمرقندی بلخی از شاعران و سخنوران برجسته ادبیات فارسی در نیمه اول سده هفتم هجری است. او در شهر سمرقند، یکی از توابع خراسان،

احمد بن محمد بن علویه، ملقب به «جراب‌الدولة»، از ادیبان و ظریفان برجسته قرن چهارم هجری بود که به‌سبب طبع شوخ، مهارت در طنزپردازی و

جمیله اصفهانی به عنوان یک شاعر و بازرگان، از زنان نامدار خراسان است. او در سال ۱۰۲۵ هجری قمری در اصفهان متولد شد و در

ابوالعریان از چهره‌های برجسته و نام‌آور سیستان در آغاز قرن سوم هجری بود که به سبب شجاعت، جنگاوری و نقش مؤثرش در تحولات سیاسی و

مرجانه بادغیسی، که عرب‌ها به نام مراجل می‌شناختند، همسر هارون‌الرشید و مادر مأمون‌الرشید بود. او از اهالی بادغیس، از توابع خراسان، بود و در حوالی

غالب بن عبدالقدوس بن شیث بن ربعی، مشهور به ابوالهندی، از شاعران برجسته در سده دوم هجری بود که به‌سبب طبع روان، توانایی در بدیهه‌سرایی

نورجهان، با نام اصلی مهرالنساء بیگم، یکی از بانوان برجسته و بانفوذ خراسانی در تاریخ امپراتوری بابری خراسان و هند بود. او در سال ۹۵۶