نام‌آوران

ابوسلیمان موسی بن سلیمان جوزجانی معروف به فقیه اهل‌رای و محدث از علمای بزرگ احناف در نیمۀ اول سده دوم هجری در جوزجان از توابع

ابوحنیفه نعمان بن ثابت بن زوطی بن ماه معروف به امام اعظم و سراج‌الامه فقیه، متکلم و بنیان‌گذار مکتب فقهی اهل رای است که در

حضرت علی ابن ابی‌طالب معروف به شیرخدا و مولای متقیان، از یاران عشره مبشره، کاتب وحی و خلیفۀ چهارم از میان خلفای راشدین از تاثیرگذارترین

شاه‌دخت و شهبانوی خردمند، اخلاق‌گرا و ایثارگر دختر سبالا شاه کابل‌زمین و همسر ده‌ریشترا، از شاهان سلسله کورو در هند باستان است. او را نمونه

اسفندیار، پسر گشتاسپ شاه بلخ وشهبانو کتایون و نوۀ لهراسپ و شاهزاده کیانی بلخی در تاریخ اسطوره‌ای و حماسی ایران‌زمین یا همان آریانا، بنام قهرمان

پوروچیستا یا پوروچیتا جوانترین دختر زردشت، نخستین پیامبر یکتاپرست، بزرگ‌ترین شارع آیین گفتار نیک، کردار نیک و پندار نیک در دوره اسپه‌ها است.  او را