نوروز

عطیه، معروف به بیبک، یکی از عارفان زن مسلمان در سده ششم هجری بود که در مرو به دنیا آمد. شیخ عبدالرحمان جامی، عارف بزرگ

حجابی هروی یکی از شاعران معروف فارسی‌زبان زن در قرن نهم هجری بود که در دربار تیموریان هرات حضور داشت. پدرش، مصایب امیر علی شیر

ام علی فاطمه بلخی از زنان عارف و نامدار سده سوم هجری در بلخ تولد شد. خانواده او از مردم مالدار بلخ بودند. ام علی

پوران یا پوراندخت سرخسی، به عربی بوران، بانوی خردمند و ادیب، در سال ۱۹۲ هجری در سرخس، از شهرهای خراسان، تولد شد. او دختر حسن

ضعیفی یکی از زنان سخنور در ادبیات فارسی است که در قرن دهم هجری در حوزه بلخ از توابع خراسان می‌زیست. نام اصلی او در

عایشه دختر ابی عثمان از زنان پارسا و مستجاب‌الدعوه در نیمه دوم سده سوم هجری در نیشاپور از توابع خراسان چشم به جهان گشود. به

دلشاد خاتون که به عنوان ملکه دلشاد نیز شناخته می‌شود، شاهزاده‌ای بود که در دوره ایلخانان و پس از آن، در تحولات سیاسی و تاریخی

سیده بیگم معروف به علویه، دختر سید ناصر گرگانی، از شاعران فاضل در ادبیات فارسی در نیمه دوم سده پنجم هجری در جرجان تولد یافت.

زیب‌النسا از زنان عارف و فقیه در نیمه اول سده سوم هجری در بلخ تولد شد. او را معاصر شقیق بلخی، عارف شوریده‌سر و شهیر

عایشه مُقُریه از سخنوران و شاعران ادبیات فارسی در نیمه اول سده هفتم هجری در مُقر غزنی از توابع خراسان دیده به جهان گشود. در

ترکان خاتون قراخانی از بانوان بانفوذ و مقتدر دوره سلجوقی بود که به عنوان همسر اول ملکشاه سلجوقی و مادر محمود اول، نقش مهمی در

صنوبر عاجزه  (گاهی عاجزی) یکی از شاعران برجسته زبان فارسی در سده دوازدهم هجری بود. او در خانواده سید عبدالله میر خلیل از اهالی فیروزکوه