نام‌آوران

ضیاء‌الملک احمد ابن نظام‌الملک، وزیر برجسته‌ی امپراتوری سلجوقی و خلافت عباسی، در شهر بلخ به دنیا آمد. پس از درگذشت پدرش، به همدان نقل مکان

سهل بن محمد بن عثمان بن یزید جُشَمی، معروف به ابوحاتم سجستانی، از برجسته‌ترین دانشمندان و ادیبان قرن سوم هجری است. او با تألیفات و

دهستانی، عبدالجلیل ابن علی ابن محمد، وزیر سلطان برکیارق سلجوقی بود. او در زمان ورود برکیارق به بغداد، دهستانی را که دیوان رسالت بود به

پیش درآمد سیستان، به‌عنوان یکی از مناطق مهم تاریخی و فرهنگی، از دیرباز جایگاه ویژه‌ای در تمدن بشری داشته است. این منطقه، که از دوران

اَبونَصْرِ‌كاشی معروف به معین‌الدین یا معین‌ا لملك، دیوان‌سالار و وزیر سلطان سنجر سلجوقی بود. ابونصر به واسطه‌ی نفوذ کاکای خود در حكومت محمد ابن ملك‌شاه

ابوالمظفر محمد ابن احمد ابیوردی، معروف به ابیوردی قاری، یکی از شخصیت‌های برجسته‌ی علمی و فرهنگی در تاریخ اسلام بود. او علاوه بر نسب‌شناسی، شاعری،

عمیدالملک کُندُری، متولد سال ۴۱۵ هجری قمری، دیوان‌سالار و وزیر دربار سلطان طغرل سلجوقی بود. او در شهر کُندُر به دنیا آمد و پس از

خدیجه جوزجانی، دختر محمد بن احمد جوزجانی، یکی از محدثان و فقهای برجسته زن در مذهب ابوحنیفه بود. او در اواخر سده سوم یا اوایل

جهان‌ملکه، دختر گران‌مایه سلطان مسعود غزنوی، در سده پنجم هجری در غزنی، دیار فرهیختگی و فرهنگ، متولد شد. او از جمله زنانی است که نامش

دنانیر برمکی، شاعر و موسیقی‌دان برجسته‌ی عصر عباسی، در نیمه‌ی اول سده‌ی دوم هجری در خراسان یا چین دیده به جهان گشود. او در محیط

دولت سمرقندی از شاعران گم‌نام زن در ادبیات فارسی بوده است که در سدهٔ هشتم هجری در شهر سمرقند چشم به جهان گشود. او نابینا

محمد ابن حسن زوزنی، مشهور به ابوسهل زوزنی، از وزرای سلطان محمود و پسرش سلطان مسعود غزنوی بود. او در زمانی که سلطان مسعود به