حضرت علی ابن ابی‌طالب معروف به شیرخدا و مولای متقیان، از یاران عشره مبشره، کاتب وحی و خلیفۀ چهارم از میان خلفای راشدین از تاثیرگذارترین چهرۀ تاریخ اسلام که در میان تمام فرقه‌های اسلامی از محبوبیت برخوردار است. او در سال ۲۳ پیش‌از هجرت در مکه و در خانوادۀ ابوطالب – کاکای پیامبر اسلام تولد شد. حضرت علی در سال ۳۵ هجری پس از شهادت حضرت عثمان بن عفان بواسطۀ اجماع مسلمین به عنوان خلیفه انتخاب شد. او برعلاوۀ کاکا زادگی با پیامبر هم‌چنان داماد پیامبر (شوهر فاطمه الزهرا است). این خلیفۀ بزرگ اسلام به فرهنگ‌ها و رسوم پسندیده ملت‌های غیرمسلمان هم‌چنان با دیده قدر نگریسته و به آن احترام داشت. زمانی که مرزبان جد بزرگ امام ابوحنیفه با هدایای نوروزی به دارالخلافه اسلام در عراق در حضور حضرت علی حاضر شد، او این هدایا را پذیرفت و در پاسخ به این موهبت خراسانیان گفت:«هر روز ما نوروز باد!». حضرت علی در سال ۴۰ هجری توسط خوارج که از مخالفان اعتقادی او بودند به شهادت رسید و پیکر او به سبب مخالفان داخلی و خارجی به واسطۀ حامیان و طرفداران او مخفیانه در جایی در کوفه دفن شد. بعدها براساس روایات، پیروان حضرت علی در خراسان به تشویق امام جعفرصادق و اقدام ابومسلم خراسانی، تابوت حامل جسد را از ترس غلبه مخالفان او به خراسان آوردند و در بلخ دفن کردند که آرامگاه منسوب به او در شهر مزار شریف زیارت‌گاه عام و خاص است.
